is. 1. Qrammatikada: cümlələri və ya cümlə üzvlərini bir-birinə bağlamaq üçün işlənilən köməkçi nitq hissəsi; məs
Tam oxu »...tabesizlik bağlayıcıları сочинительные союзы: II прил. 1. связующий. Bağlayıcı halqa связующее звено, bağlayıcı hissə связующая часть 2. мех. с.-х. в
Tam oxu »i. dilç. conjunction; tabelilik ~ları subordinating conjunctions; tabesizlik ~ları coordinating conjunctions
Tam oxu »суш. 1. грам. союз; 2. кьве шей сад-садахъ кутӀундай, гилитӀдай, акалдай затӀ, акалан.
Tam oxu »conjunctive1 n qram. 1. bağlayıcı; 2. felin lazım forması conjunctive2 adj 1. bağlayıcı, birləşdirici, bitişdırici; ~ tissue anat. birləşdirici toxuma
Tam oxu »connective1 n 1. qram. birləşdirici / bağlayıcı söz; bağlayıcı ədat; 2. bot. tozluq; 3. anat. birləşdirici toxuma connective2 adj bağlayıcı, birləşdir
Tam oxu »1. bax виноватый; 2. bağışla(yın)!; üzr istəyirəm; ◊ виноват (виновата) üzr istəyirəm, bağışlayın.
Tam oxu »copulative1 n qram. birləşdirici bağlayıcı copulative2 adj qram. 1. birləşdirici; a ~ conjunction birləşdirici bağlayıcı; 2. biol. cinsiyyət
Tam oxu »“Allahın bağışladığı” (aman verdiyi) deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »s. 1. connecting, coupling, connective; 2. qram. connective; ~ bağlayıcı connective conjunction
Tam oxu »м tıxayıcı, bağlayıcı (istehsalatda doldurulan qabların ağzını bağlayan fəhlə).
Tam oxu »