BEQƏDR

f. və ə. izafət birləşməsinin birinci tərəfi kimi işlədilir (məs.: Beqədri-qüvvə qüvvəsi çatan qədər, bacardığı qədər; beqədri-lüzum lazımınca, lazımi qədər).

BEQAYƏT
BEQƏLB