HALƏ
\[ər.\] сущ. Вацран ва бязи чӀехи гъетерин къерехар тирвал элкъвез-элкъвез аквадай экуьнин гьалкъа (элкъвер); ** halə qurmaq (vurmaq) чарх ягъун, гьалкъа ягъун, элкъуьн, элкъвена цӀар ягъун (са затӀунин элкъвер тирвал).
Yunan mənşəlidir, “halqa” (aura) deməkdir. Bizə ərəb dilindən keçib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »is. [ər.] Ayın və bəzi iri ulduzların ətrafında bəzən görünən işıq dairəsi. Fikrini, qəlbini çalmışdı əlan; Mahtabın sulara düşən haləsi
Tam oxu »