QAÇAQ
1. разбойник;
2. беглец, дезертир;
3. контрабандист;
4. контрабандный;
сущ. 1. къачагъ (1. пачагьдин девирда: гьукуматдин зулумдиз ва адалатсузвилериз эх тавуна къазаматдай ва я суьргуьндай катнавай кас; 2
Tam oxu »1) is. brigand m, bandit m ; évadé m, fuyard m, -e f ; ~ olmaq être fuyard, -e ; 2) adj fuyant, -e ; ~ adam homme m fuyant ; ~iş affaire f de brigand
Tam oxu »I. i. 1. (quldur) robber, brigand, bandit; 2. (həbsxanadan qaçan) prison-breaker, jail-breaker, goal-breaker; outlaw, fugitive, deserter; 3
Tam oxu »I сущ. 1. разбойник, бандит, бандитка 2. беглец. Qaçaq düşmək стать беглецом, qaçaq olmaq быть беглецом
Tam oxu »is. 1. Çarlıq dövründə: hökumətin zülm və ədalətsizliyinə dözməyərək, həbsdən və ya sürgündən qaçan adam
Tam oxu »