TƏVƏCCÖH
сущ. устар. симпатия, благоволение, благосклонность. Təvəccöhünü qazanmaq kimin завоевать симпатию кого ; təvəccöh etmək обращать внимание на кого -, на что-л. ; уделять внимание кому-л., чему-л.
[ər.] сущ. рябет (къалурун), хъвер авай ччин (къалурун), мукьвавал гьисс авун (садаз); təvəccöh etmək клас
Tam oxu »is. [ər.] Rəğbət (göstərmə), gülər üz (göstərmə), yaxınlıq hiss etmə (birinə). Camaatın təvəccöhü yavaş-yavaş mollalardan dönür
Tam oxu »