ÜZÜLMƏK

Türk dillərində “əzab çəkmək”, “narahat olmaq”, “zəiflik” kimi bir neçə mənası mövcuddur. Sözün əsli əzilmək (parçalanmaq, dağılmaq) feili ilə bağlıdır, təhrif nəticəsində üzülmək formasına düşüb. M.Cuma yazır: Eşq əhlinin ağlı-kamalı olmaz, ah çəkməkdən günbəgün üzülər... Ayaz üzən çincar kimi bürüşər... Çox ehtimal ki, pozulmaq sözü də üzülmək kəlməsi ilə eyni kökə malik olub. Düşməni əzmək elə onu üzmək deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

ÜZÜK
ÜZÜM

Digər lüğətlərdə