ŞAXLI

sif.
1. Şax, şaxı olan, qatlanmamış. Şaxlı parça.
[Ərən:] Mariqerini hamama aparıb, ona uzun ipək paltar, şaxlı ipəkdən ləçək verdilər. Çəmənzəminli.

2. Şaxı, qolu olan, qollu-budaqlı. Şaxlı ağac.
– Girib belləmədi bir dəfə bağı; Qurutdu susuzluq şaxlı budağı. M.Dilbazi.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ŞAXLI ütülü — düz
  • ŞAXLI qollu-budaqlı — şaxəli

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • ŞAXLI ŞAXLI – KÖHNƏ Köynəyi köhnə, amma kostyumu şaxlı idi (“Ulduz”). ŞAXLI – QIRIŞIQ Şaxlı köynəyinin üstündən qırışıq qalstukunu bağlamaq istədi
ŞAXLANMAQ
ŞAXLI-BUDAQLI

Digər lüğətlərdə