ЕМИШ

туьрк, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) тарцел жедай, хуш тӀям авай ва недай нямет. Яз емиш я, чир хьана заз, Я ич ятӀа, чуьхвер ятӀа... Е. Э. Чуьхвер. Вун паталди тахьайла, вуж паталди хьурай тарари гъизвай кьван емишрин тӀямлувал... А. А. Лезгияр. Емиш кӀанида - акӀурда къелем, Майва кӀанида - кутада бустан. Ш. Т. Мугьманар туш чун и дуьньяда. Гьашаратрин арада гзаф зиянкарар ава. Гьавиляй... емишдин тарарин танар киреждай асунда. 3. М. ТӀебиат чирун 2) куьч. уьмуьр давам хьун патал чарасуз затӀ. Гьар са ширин емиш авай багъ я вун... Е. Э. Туькезбан. Дуьзмишайла хурал на женнетдин багъ, Къерехда авайдаз са емиш гудачни? Е. Э. Ваз зи гьалдикай хабар авачни?

ЕМЕКХАНА
ЕМИШЛУХ

Digər lüğətlərdə